turgut özal kitabı

-
1983-1989 yılları arasında Başbakanlık, 1989-1993 yılları arasında Cumhurbaşkanlığı yapmış, siyasetin simge isimlerinden biridir Özal. Fikir ve icraatlarıyla çok tartışılmış, çok eleştirilmiş, fakat bir o kadar da topluma mal’olmuş ve sevilmiştir.
Ufku o kadar geniştir ki, bugün dahi Türkiye’nin siyasî ve ekonomik vizyonunu ve gündemini oluşturan ve rotasını tayin eden adımların çoğu ya Özal döneminde ve/veya onun tarafından, yahut sonradan fakat onun arzuladığı istikamette atılmıştır. Ekonominin liberalizasyonu ve özelleştirme, telekomünikasyon çağına ayak uydurma, Avrupa Birliği’ne (o zamanki adıyla AET’e) üyelik ve başkanlık sistemi, Özal’ın başlattığı, bir ölçüde gerçekleştirdiği veya hayalini kurduğu projelerden sadece birkaçıdır.
Başbakanlık Müsteşarı olduğu dönemde alınan ve hazırlanmasında büyük pay sahibi olduğu 24 Ocak (1980) kararlarıyla başlayan ve başta kendi kurdukları olmak üzere sonraki hükümetlerce de devam ettirilen ekonomide liberalizasyon ve dışa açılma politikası, sosyo-kültürel yapıda meydana getirdiği değişikliklerle orta ve uzun vadede büyük bir dönüşümün önünü açmıştır. Özal’ın ‘çağı yakalamak’ ve ‘transformasyon’ sözcükleriyle ifade ettiği bu dönüşüm, sadece devleti ve devlet kurumlarını değil, sıradan insanı ve toplumu da kuşatan ‘sivil’ karakteriyle modernleşme tarihimizin diğer örneklerinden ayrılmaktadır.
Vefatının yirmi beşinci yılında yeni baskısı yapılan bu kitapta, ekonomide liberal, siyasette muhafazakâr bir kişilik olarak tanımlanabilecek Özal’ın Türkiye’nin modernleşme tarihindeki nevi şahsına münhasır yeri, siyaset anlayışı ve temel politikaları, dönemin iç ve dış dinamikleri ışığında okuyucuya sunulmaktadır.
*/*
M. Zeki Duman'ın Türkiye'de Liberal-Muhafazakâr Siyaset ve Turgut Özal kitabının arka kapağı için yazıldı.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

teyzelerim

-
biri bu dünyadan, diğeri bu diyardan göçüp giden iki teyzem var benim. vardı, daha doğrusu… büyüğü vefat edeli sekiz yıl oldu. 83 yaşındaki küçük teyzem ise geçen ay rusyaya, oğlunun yanına taşındı. ömrünün kalan kısmını orada tamamlayacak. allah, bütün büyüklerimize uzun ve sağlıklı ömürler versin. teyzelerim o kadar farklı iki karakterdiler ki… geriye dönüp baktığımda, birbirlerine en çok benzeyen yanlarının çok iyi yemek yapmaları olduğunu söyleyebilirim. bu meziyet ırsî birşey herhalde ki annemde de var, büyük teyzemin kızında da. kısa denecek bir zamanda sofrayı hepsi birbirinden lezzetli üç-beş çeşit yemekle donatırlar. bana öyle geliyor ki teyzelerimin kaderinin asıl benzeştiği nokta, otuz-kırk gün ölümle cebelleştikten sonra her ikisinin de hayata tutunmayı başarmış olmaları… büyük teyzem 1994’te geçirdiği kalp ameliyatından sonra bir ayı aşkın bir süre yoğun bakımda kaldı. kendinizi kötü habere hazırlayın denilmişken iyileşip 21 yıl daha yaşadı. kandaki üre miktarını
Devamı

uzay merakım

-
gökyüzüne merakım küçük yaşlarda başladı. kesin bir tarih vermek zor, fakat geriye dönüp baktığımda, halley kuyruklu yıldızını ararken buluyorum kendimi. küçüktüm, fakat yine de hatırlıyorum. halley kuyruklu yıldızı o gece dünyanın yakınından geçecek, hava şartları müsait olursa biz de görebilecektik. bütün ülke, yetmiş küsür yılda bir gerçekleşen bu gökyüzü hadisesine kilitlenmiştik. aylar süren bu bekleyiş sırasında iki şey daha yapmıştık. ilki, halit ziya uşaklıgil’in “kuyruklu yıldız altında bir izdivaç” romanını dizi haline getirerek dönemin tek kanalı ve tek televizyonu trt’de yayınlanmaktı. ikincisi ise, o yıl bizi erovizyon’da temsil etmek üzere “halley” isimli bir de şarkı hazırlamak. şarkıyı seslendiren grubun üyelerinden birinin, hani o kısa kıvırcık saçlı gencecik kızın candan erçetin olduğunu şarkıyı yıllar sonra youtube’da izlerken fark edecektim. beklenen gece geldiğinde, maaile bahçeye çıktık. insan boyunu aşmayan bahçe duvarının hemen arkasındaki mahalle arkadaşla
Devamı

dayımı kaybettik

-
yanında büyüdüğümüz yahut muntazaman görüştüğümüz akrabalarla kurduğumuz bağlar araya zaman ve mesafe girse bile kopmuyor, körelmiyor. hayatımıza sonradan giren akrabalarla münasebetlerimizde ise -bu gecikmenin makul bir sebebi yoksa hele- birşeyler hep eksik kalıyor, derinleşmiyor. dayım sözkonusu olduğunda da böyle bu, iki numaralı halam sözkonusu olduğunda da. hep bir eksiklik, hep bir yarım kalmışlık duygusu… bugün size, birkaç gün önce kaybettiğimiz dayımdan bahsedeceğim. dört kardeşin en büyüğü ve tek erkek olanıydı. meslek hayatına (deniz astsubayı) gölcük’te başlamış, emeklilikten sonra da ayrılmamıştı. 99 depreminde iki kat gömülerek zemin kata çakılan evinden sağ çıkmış, kalıcı konutlar olarak anılan bölgede inşa edilen yeni evinde yaşamaya başlamıştı. birkaç yıl önce ikinci eşini de kaybedince büsbütün yalnız kalmış, oğlunun ve gelininin olanca destek ve gayretine rağmen kendini iyice salmıştı. son yıllarını huysuz, inat ve memnuniyetsiz bir ihtiyar olarak geçirdiği ömr
Devamı