anayasal gelişme tezleri

-
Bülent Tanör, kendi verdiği doktora derslerinde de takip ettiği bu kitabında “niçin bu anayasa?..” yada “nasıl bir anayasa?..” sorularına cevap arayanların düşüncelerini derli toplu bir biçimde sunmayı amaçlıyor.
Fazla ayrıntıya girmeden, konunun sadece ana hatlarını ve özünü vermeye çalışan başarılı bir çalışma olduğu söylenebilir.
İncelenen tezlerin Kemalist, Gelenekçi-İslamcı, Popülist ve Sosyalist olmak üzere dört ana kategoriye ayrılması, takibi daha kolay bir yol haritası sunması bakımından iyi bir çıkış noktası oluşturmuş.
Ne var ki görüşleri incelenen kişilerin bu dört kategoriden biri ile irtibatlandırılarak A kişisinin Kemalist, B kişisinin İslamcı, C kişisinin popülist… olarak takdim edilmesi, okuyucunun bu isimlere peşin hükümlü olarak yaklaşmasına da yol açabiliyor.
Kitabın zayıf noktası da bu bana göre: yazarın, tasvip etmediğini anladığımız görüşlere karşı zaman zaman tarafsızlığını kaybetmesi…
Yazarın tarafsızlığını kaybettiği satırlarda kullandığı dil yalnızca haşin değil, aynı zamanda siyasî de. Bilhassa İslamcı-Gelenekçi olarak nitelediği kişilerin görüşlerini işlerken benimsediği üslup için acımasız bile denebilir.
Örnek vermek gerekirse; başkanlık sistemine geçiş, başkanın doğrudan halk tarafından seçilmesi, referandum uygulamasının yaygınlaştırılması, mahkemelerde jüri sisteminin getirilmesi gibi önerilere “laik ve demokratik düzeni aşındırmaya yönelik” olduğu için karşı çıkıyor.
Fakat aynı sayfanın (s. 106) devamında, demokratik düzeni yerle bir eden 27 Mayıs için “demokrat ve yurtsever güçlerin etkinliğini ortaya koyan bir gelişme” değerlendirmesini yapmış. Talihsiz bir tesadüf olduğu kadar garip bir çelişki de…
Ayrıca yine kitapta var olan “1950-60 arasındaki DP gericiliği” türünden ifadeleri hukukî mütalaalar olarak kabul etmek mümkün değil.
Kitapta, Demokrat Parti’nin “bilinçsiz halk yığınlarının oyuyla” iktidara geldiği gibi demokrasi teorisiyle örtüşmesi mümkün olmayan satırlara da rastlıyoruz (s. 108 ve 110).
Bülent Tanör, incelediği tezler arasında en çok “sosyalist anayasal gelişme tezi”nin önem taşıdığına dikkat çekerek bitirdiği kitabında Kemalist tezler için 78 sayfa, gelenekçi-İslamcı tezler için 16 sayfa, popülist tezler için 35 sayfa yer ayırmış.
O kadar önem atfettiği ‘sosyalist tez’ için kitabının neden sadece altı sayfasını ayırdığını anlamakta güçlük çekenleri, hayatta olsaydı eminim Bülent Tanör de mazur görürdü. Ruhu şad olsun…

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

teyzelerim

-
biri bu dünyadan, diğeri bu diyardan göçüp giden iki teyzem var benim. vardı, daha doğrusu… büyüğü vefat edeli sekiz yıl oldu. 83 yaşındaki küçük teyzem ise geçen ay rusyaya, oğlunun yanına taşındı. ömrünün kalan kısmını orada tamamlayacak. allah, bütün büyüklerimize uzun ve sağlıklı ömürler versin. teyzelerim o kadar farklı iki karakterdiler ki… geriye dönüp baktığımda, birbirlerine en çok benzeyen yanlarının çok iyi yemek yapmaları olduğunu söyleyebilirim. bu meziyet ırsî birşey herhalde ki annemde de var, büyük teyzemin kızında da. kısa denecek bir zamanda sofrayı hepsi birbirinden lezzetli üç-beş çeşit yemekle donatırlar. bana öyle geliyor ki teyzelerimin kaderinin asıl benzeştiği nokta, otuz-kırk gün ölümle cebelleştikten sonra her ikisinin de hayata tutunmayı başarmış olmaları… büyük teyzem 1994’te geçirdiği kalp ameliyatından sonra bir ayı aşkın bir süre yoğun bakımda kaldı. kendinizi kötü habere hazırlayın denilmişken iyileşip 21 yıl daha yaşadı. kandaki üre miktarını
Devamı

uzay merakım

-
gökyüzüne merakım küçük yaşlarda başladı. kesin bir tarih vermek zor, fakat geriye dönüp baktığımda, halley kuyruklu yıldızını ararken buluyorum kendimi. küçüktüm, fakat yine de hatırlıyorum. halley kuyruklu yıldızı o gece dünyanın yakınından geçecek, hava şartları müsait olursa biz de görebilecektik. bütün ülke, yetmiş küsür yılda bir gerçekleşen bu gökyüzü hadisesine kilitlenmiştik. aylar süren bu bekleyiş sırasında iki şey daha yapmıştık. ilki, halit ziya uşaklıgil’in “kuyruklu yıldız altında bir izdivaç” romanını dizi haline getirerek dönemin tek kanalı ve tek televizyonu trt’de yayınlanmaktı. ikincisi ise, o yıl bizi erovizyon’da temsil etmek üzere “halley” isimli bir de şarkı hazırlamak. şarkıyı seslendiren grubun üyelerinden birinin, hani o kısa kıvırcık saçlı gencecik kızın candan erçetin olduğunu şarkıyı yıllar sonra youtube’da izlerken fark edecektim. beklenen gece geldiğinde, maaile bahçeye çıktık. insan boyunu aşmayan bahçe duvarının hemen arkasındaki mahalle arkadaşla
Devamı

dayımı kaybettik

-
yanında büyüdüğümüz yahut muntazaman görüştüğümüz akrabalarla kurduğumuz bağlar araya zaman ve mesafe girse bile kopmuyor, körelmiyor. hayatımıza sonradan giren akrabalarla münasebetlerimizde ise -bu gecikmenin makul bir sebebi yoksa hele- birşeyler hep eksik kalıyor, derinleşmiyor. dayım sözkonusu olduğunda da böyle bu, iki numaralı halam sözkonusu olduğunda da. hep bir eksiklik, hep bir yarım kalmışlık duygusu… bugün size, birkaç gün önce kaybettiğimiz dayımdan bahsedeceğim. dört kardeşin en büyüğü ve tek erkek olanıydı. meslek hayatına (deniz astsubayı) gölcük’te başlamış, emeklilikten sonra da ayrılmamıştı. 99 depreminde iki kat gömülerek zemin kata çakılan evinden sağ çıkmış, kalıcı konutlar olarak anılan bölgede inşa edilen yeni evinde yaşamaya başlamıştı. birkaç yıl önce ikinci eşini de kaybedince büsbütün yalnız kalmış, oğlunun ve gelininin olanca destek ve gayretine rağmen kendini iyice salmıştı. son yıllarını huysuz, inat ve memnuniyetsiz bir ihtiyar olarak geçirdiği ömr
Devamı