şah-ı mütercim

-
o yaz, stoktaki bütün çizgi romanları devirdikten sonra ne okusam diye aranırken, kapağı yırtılmış bir ingilizce-türkçe gramer kitabı elime geçti. yıllar sürecek ingilizce öğrenme maceram, adını ve yazarını dahi bilmediğim bu kitapla başladı diyebilirim. galiba ilkokul sondaydım.
ortaokul ve lise yıllarımın ingilizce dersleri ekseriyetle boş (öğretmensiz) geçtiğinden, o kitap uzun yıllar bana kılavuzluk etmeye devam etti. şehre gittikçe aldığım ingilizce gazeteyi aylarca hatmeder, birşeyler anlamaya çalışırdım.
tıpkı kuran, osmanlıca va bağlama gibi ingilizceyi de kendi gayretlerimle öğrendim. bu hiç yardım almadım anlamına gelmiyor. altı yıllık ortaöğrenim hayatım boyunca iki, iki buçuk yıl kadar ingilizce dersi almışlığım var. üniversite son sınıfta akademik (ingilizce) metinlerin çözümlemesine yönelik bir kursa gittim ve çok faydalandım. (o düzeyde bir kursa devam edebildiğime göre, kendime iyi bir temel oluşturmuşum demek ki)
istanbula geldikten sonra da toplam dört kurluk iki kursa devam ettim. umduğum kadar olmasa da, istifade ettim.
çalışma tempom bazen arttı, bazen azaldı. araya fasılalar girdiği de oldu. fakat ingilizcenin peşini hiç bırakmadım. herhangi bir zaman kısıtlaması, sınav mecburiyeti ve ödül kaygısı olmadan, keyfekeder çalıştım. üstelik buna o kadar alıştım ki…
bu hem övünülecek birşey -zira sıfırdan başlayıp çok az yardımla (üstelik hiçbir müşevvik ve mecburiyet yokken) yola devam etmek ve sonunda bir kitabı tercüme etme cüretkârlığına erişmek. sanıyorum herkesin harcı değil.
hem de hazin bir durum -mesuliyet ve mecburiyetlerle terbiye edilmemiş gayretim, iyi niyetli fakat savruk bir çaba olarak somut bir ürüne dönüşmeden kaldı. ta ki sizi tanıyana ve bu tanışıklığın üzerinden (yine benim savrukluğum yüzünden) yıllar geçene kadar.
siz olmasaydınız da ingilizcem gelişmeye devam ediyordu ve edecekti. hatta zamanla çok üst noktalara dahi çıkabilirdim. fakat tıpkı osmanlıca ve bağlama örneklerinde olduğu gibi, basit ve sevimli birer merak ve temayül olarak kalacak, somut bir ürüne dönüşmeyeceklerdi. teşvik, destek ve sabrınız için çok şey borçluyum size.
bu borcumu tercüme konusunda zamanla bir üstâd olarak ödemeyi düşünüyorum. en zor ve çetrefil metinleri ‘bunu olsa olsa burak çevirir’ veya ‘o çevirdiyse kontrole gerek yok’ dedirtecek seviyeye gelecek, bu ilk tercümenin kazandıracağı özgüven ve daha seri çalışma alışkanlığıyla çok daha önemli çeviriler yapacağım inşallah.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

teyzelerim

-
biri bu dünyadan, diğeri bu diyardan göçüp giden iki teyzem var benim. vardı, daha doğrusu… büyüğü vefat edeli sekiz yıl oldu. 83 yaşındaki küçük teyzem ise geçen ay rusyaya, oğlunun yanına taşındı. ömrünün kalan kısmını orada tamamlayacak. allah, bütün büyüklerimize uzun ve sağlıklı ömürler versin. teyzelerim o kadar farklı iki karakterdiler ki… geriye dönüp baktığımda, birbirlerine en çok benzeyen yanlarının çok iyi yemek yapmaları olduğunu söyleyebilirim. bu meziyet ırsî birşey herhalde ki annemde de var, büyük teyzemin kızında da. kısa denecek bir zamanda sofrayı hepsi birbirinden lezzetli üç-beş çeşit yemekle donatırlar. bana öyle geliyor ki teyzelerimin kaderinin asıl benzeştiği nokta, otuz-kırk gün ölümle cebelleştikten sonra her ikisinin de hayata tutunmayı başarmış olmaları… büyük teyzem 1994’te geçirdiği kalp ameliyatından sonra bir ayı aşkın bir süre yoğun bakımda kaldı. kendinizi kötü habere hazırlayın denilmişken iyileşip 21 yıl daha yaşadı. kandaki üre miktarını...
Devamı

ibişin rüyası

-
Roman-Yazarı: Tarık Buğra Tiyatroya tutku derecesinde düşkün bir genç. Çocuğunun kültürlü bir insan olarak yetişmesini isteyen, onun tiyatroya ilgisini -taa ki oğlunun iyi bir tiyatro seyircisi değil, iyi bir tiyatrocu olmak istediğini anlayana kadar- destekleyen bir baba. Tiyatro ile bütün alâkasını derhal kesmesinin istenmesiyle birlikte Nahit`in evi terk edişi... Sahip olduğu herşeyi tiyatro uğruna terk edecek, sahip olacağı herşeyi tiyatro sayesinde kazanacak. lâkin bunun yola çıkarken sandığı kadar kolay olmadığını yaşayarak görecektir. Çaldığı bütün kapılar yüzüne kapanacak, köhne bir otel odasında açlıktan bayılmak üzere olduğu bir sırada oda arkadaşı Vasıf`ın azığını çalarken yakalanacaktı. Suçüstü yakalandığı bu hırsızlık ona, hayatı boyunca sahip olduğu tek dostu, Vasıf`ı kazandıracaktı. Birbirinden başarısız tecrübelerin, sürekli red cevaplarının ardından üçüncü sınıf bir rol bulduğu kumpanyanın iflası. Tiyatroyu seven ama tiyatrodan anlamayan yeni patron kumpanyanı...
Devamı

uzay merakım

-
Resim
gökyüzüne merakım küçük yaşlarda başladı. kesin bir tarih vermek zor, fakat geriye dönüp baktığımda, halley kuyruklu yıldızını ararken buluyorum kendimi. küçüktüm, fakat yine de hatırlıyorum. halley kuyruklu yıldızı o gece dünyanın yakınından geçecek, hava şartları müsait olursa biz de görebilecektik. bütün ülke, yetmiş küsür yılda bir gerçekleşen bu gökyüzü hadisesine kilitlenmiştik. aylar süren bu bekleyiş sırasında iki şey daha yapmıştık. ilki, halit ziya uşaklıgil’in “kuyruklu yıldız altında bir izdivaç” romanını dizi haline getirerek dönemin tek kanalı ve tek televizyonu trt’de yayınlanmaktı. ikincisi ise, o yıl bizi erovizyon’da temsil etmek üzere “halley” isimli bir de şarkı hazırlamak. şarkıyı seslendiren grubun üyelerinden birinin, hani o kısa kıvırcık saçlı gencecik kızın candan erçetin olduğunu şarkıyı yıllar sonra youtube’da izlerken fark edecektim. beklenen gece geldiğinde, maaile bahçeye çıktık. insan boyunu aşmayan bahçe duvarının hemen arkasındaki mahalle arkadaşla...
Devamı